Opowieść o Świętej Faustynie - największej mistyczce chrześcijańskiej XX wieku i o nabożeństwie do Bożego Miłosierdzia - najdynamiczniej rozwijającym się kulcie religijnym na świecie. Jest to w gruncie rzeczy historia miłosna - niezmierzonej miłości Boga do człowieka oraz jej odwzajemnienia przez skromną polską siostrę zakonną. Przekazana jej misja napotyka wiele przeszkód, ale przez wszystkie próby przechodzi zwycięsko, a w ogniu przeciwności wykuwa się moc orędzia, które dokonuje rzeczy wydawałoby się niemożliwej: wychodząc od wizji duchowych pojedynczej osoby rozchodzi się błyskawicznie po całej kuli ziemskiej. Przypomina przypowieść o ziarnku gorczycy, które staje się rozłożystym drzewem. Jest to zarazem opowieść o Bogu, który nie jest odległy i abstrakcyjny, ale wchodzi w ludzką historię, w wydarzenia naszego życia, a przede wszystkim w intymną relację z człowiekiem. Ponieważ działanie Boga w rzeczywistości ziemskiej jest naznaczona jakimś konkretem - przenosimy sięw istniejące miejsca (jak Warszawa, Kraków, Płock, Wilno), stykamy się z prawdziwymi ludźmi (jak bł. Michał Sopoćko czy Jan Paweł II). Opowieść ta jest zarazem zaproszeniem do nawiązania konkretnej relacji, człowiek nie jest bowiem samotną wyspą. Siostra Faustyna ukazuje nam prawdziwe przeznaczenie człowieka - zaproszenie do najdoskonalszej relacji (miłości) z najdoskonalszą osobą (Stwórcą wszechświata). Czyż może być bardziej pasjonująca przygoda?
